Cecelia Ahern - Skaza

Cześć, wracam do Was z kolejną opinią. Wybaczcie, że tak długo zajęło mi jej czytanie ale sami wiecie jak to jest gdy czasu brakuje. Tym razem sięgnąłem po młodzieżówkę, a konkretniej za jej pierwszy tom.

----------------------------------------------------------

Okładka:



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Opis marketingowy:

Rewelacyjna powieść dla młodzieży autorki megabestsellerów "PS Kocham Cię" i "Love, Rosie". W wytwórni Warner Bros. trwają już prace nad adaptacją filmową. Za produkcję odpowiadają Wendy Finerman i Michelle Chydzik, dzięki którym do kin trafiły m. in. takie hity jak: "Forrest Gump", "Diabeł ubiera się u Prady" i "PS Kocham Cię".

Walka z bezdusznym systemem i gorąca miłość, konspiracja i budzące się namiętności, starcie młodzieńczego entuzjazmu z politycznym wyrachowaniem. Ukarana przez bezduszny Trybunał, 17-letnia Celestine, zostaje ikoną rewolucji zmierzającej do obalenia rządów ludzi, którym się wydaje, że mają prawo narzucać społeczeństwu swoje moralne i obyczajowe dogmaty. Choć napiętnowana Skazą, razem z ukochanym Carrickiem podejmuje walkę o powrót jej świata do normalności.

źródło opisu: http://muza.com.pl/dla-mlodziezy/2513-skaza-9788328702905.html

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Opinia:

Długo zastanawiałem się co napisać o tej książce. Nie chcę jej skrzywdzić swoją opinią, ale nie jest ona zbyt wysokich lotów, nawet patrząc na grupę docelową jej odbiorców którzy lubią lekkie książki idealne do odprężenia się. Niestety mimo chęci stworzenia ciekawego świata autorce nie udało się to. Sami naznaczeni skazą są ciekawą grupą jednak autorka nie potrafiła ukazać sensownej metody ich karania. Pozwólcie, że zacytuję 
a na skórze wypala się literę S w jednym z pięciu miejsc. Miejsce zależy od rodzaju błędu, jaki popełnił skazany.
Za złe decyzje nanacza się skroń.
Za kłamstwo - język.
Za kradzież społecznego mienia - prawą dłoń.
Za nielojalność wobec Trybunału - pierś, nad sercem. Za złamanie zasad społecznych - podeszwę prawej stopy. Naznaczeni muszą też cały czas nosić na rękawie opaskę z czerwoną literą S,
Pierwsze pytanie które do mnie przyszło to: Kto i jak decyduje co jest kłamstwem a co nie? A zaraz potem przyszło kwestionowanie innych elementów. Chciałbym napisać coś więcej ale możliwe iż możecie odebrać to jako spojler. Zajmijmy się bohaterką. Przez długi czas nie lubiłem jej, no może to zbyt mocne słowo, raczej była mi neutralna i to bardzo. Po prostu mimo, że jest ona główną bohaterką w ogóle nie obchodziło mnie co się z nią stanie. Dodatkowo jest ona bardzo łatwowierna i przez połowę książki bardzo łatwo nią manipulować a jej wiara w słuszność i nieomylność Trybunału jest śmieszna. Kolejnym minusem jest zakończenie książki, a właściwie jego brak. Wiecie gdy coś jest dzielone na części dobrze by było gdyby w każdej części oprócz pytań było kilka wątków rozwiązanych a tutaj wygląda tak jakby autorka wzięła swoją książkę i w losowym miejscu przecieła ją i postanowiła zrobić drugą książkę. Jednak książka nie jest najgorsza, ma całkiem przyjemny styl i szybko się czyta. Nie mam pojęcia czy sięgnę po kolejny tom z tej serii. Wiecie jestem troszeczkę zniesmaczony tym, że żaden z wątków nie został zamknięty w tej części i tak po prawdzie to jest on tylko wstępem do części drugiej.

Komentarze