Arkady Saulski - Szczerbata Śmierć

Książka którą zacząłem i skończyłem tego samego dnia. Powieść miała z założenia być na weekend ale jakoś nie potrafiłem się od niej oderwać. Tak w mega wielkim skrócie to polecam Wam nie tylko tę powieść ale i całą serię.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Okładka:

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Seria: Droga Samotnego Psa

Premiera: 12 lipiec 2024

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Opis wydawcy:

(Wydanie I, Wydawnictwo Fabryka Słów, Lublin-Warszawa, 2024)

"Szczerbata śmierć" - Najlepszym wojownikiem jest ten, kto potrafi ocenić, z którego starcia wyjdzie zwycięsko, a z którego nie.

Pożoga ogarnęła ziemię. Za armią Manduków zostaje tylko spalona ziemia, ruiny i włóczone przez zwierzęta trupy. Ostatnią bramą do wykrwawiającego się Nipponu jest twierdza Ichizoku Sekai. W oblężonej twierdzy broni się ostatni pan Ducha. Człowiek, do którego Inu musi dołączyć za wszelką cenę.
Pomiędzy Tonodoro a jego strażnikiem stoi jednak nie tylko armia Manduków, ale przede wszystkim - wola Bogów. Bogów, którzy spletli los Ducha z losem niewolnicy Wielkiego Chana, potężnej szamanki. Oboje mają do wypełnienia misję, której jeszcze nie rozumieją. Której kosztów jeszcze nie pojmują. Której wynik zmieni oblicze świata.

"Szczerbata śmierć" to kontynuacja "Czarnych Mieczy" i "Krwawego Wierchu", czyli trzeci tom trylogii: "Droga Samotnego Psa", z uniwersum Nipponu.
Zapowiedź autorsko-wydawnicza na 12 lipca 2024.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Opinia:

I kolejna seria się kończy. Z jednej strony trochę smutno a z drugiej lepiej odczuwać pewien niedosyt niż zmęczenie materiałem. Jeśli chodzi o Drogę Samotnego Psa to tutaj mamy całą historię Ducha i mimo, że chciałoby się wiedzieć więcej to czytelnik jest usatysfakcjonowany tym co dostał. Jeśli chodzi o to jak książka jest napisana to tak jak pisałem na swoich mediach społecznościowych, w pewnym momencie czułem się jak w jakiejś karczmie czy tawernie słuchając opowieści barda który wspominał legendę Ducha. W zakończeniu serii obserwujemy oblężenie zamku/twierdzy i więcej nie napiszę co jest na kartach powieści. A jaki jest ten tom względem poprzednich dwóch? Jest lepszy niż poprzednie, jakby pierwsze dwa ocenić na osiem na dziesięć to tutaj jest dziewięć na dziesięć. Ale jakbym miał uzasadnić co jest lepsze to nie potrafiłbym napisać. Mamy tu raczej do czynienia z powolną ewolucją i poprawianiem samego siebie poprzez praktykę. Czy polecam tę serię? Tak i to nawet jeśli nie interesujecie się mitologią krajów Kwitnącej Wiśni. 

Jeśli chodzi o Ducha, to na początku sam pomysł takiego wojownika przypominał mi Rezkina z Kronik Mroku ale taki lepszy, a im bardziej poznawałem Ducha, jego szkolenie i tym podobne to Duch wypada dużo realniej i mógłbym uwierzyć iż w czasach samurajów w Japonii naprawdę byli wojownicy którzy byli szkoleni tylko by chronić kogoś tam wysoko postawionego. nie zrozumcie mnie źle, wiem, że Droga Samotnego Psa to fikcja i z rzeczywistością ma mało wspólnego ale w każdej fantastyce twórca inspiruje się wierzeniami czy prawdziwymi zdarzeniami.

Jeszcze raz polecam Wam te serię i ostrzegam tylko byście mieli przy sobie od razu całą serię bo po skończeniu jednego tomu będziecie chcieli od razu zacząć następny.

Profil książki w serwisie Lubimy Czytać:

https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5103560/szczerbata-smierc

Za egzemplarz powieści dziękuję wydawnictwu